Cajamarca was dé stad om carnaval te vieren, werd ons verteld.... Helaas, dat is echt tegengevallen! Het ging gepaard met flauwe toneelstukjes en grote smijtpartijen met water, verf en slijk. We hebben letterlijk achter slot en grendel moeten vluchten, zo graag als ze ons wilden hebben als slachtoffer hiervoor. De optocht, die wel speciaal had moeten zijn, hadden we gemist. Net twee dagen te laat... Bovendien werden we tijdens de carnaval opnieuw bijna slachtoffer van diefstal. Onze tas werd ongemerkt opengesneden en waarschijnlijk heeft een hand vervolgens gezocht naar iets waardevols. Gelukkig weten wij beter... brood en kaas had de dader vast niet in gedachten als zijnde een waardevolle buit.
Wat wel heel leuk was aan het bergplaatsje Cajamarca, was het Nederlandse karakter. Rondom de stad lopen Nederlands gelijkende koeien, waarvan de kaas en melk in overvloed wordt verkocht in de kleine winkeltjes in het centrum. Nog meer Nederlandse inbreng vonden wij in een ijssalon aan de plaza, Heladeria Holandesa. Uiteraard hebben wij een bezoek gebracht aan de Nederlandse eigenaar, die sinds anderhalf jaar deze ijssalon (met succes!) runt. Heerlijk ijs, zo lekker vind je het in Nederland bijna niet.
Cajamarca was de laatste plaats in Peru. Vanaf Cajamarca zijn we dus zo snel mogelijk de grens over gegaan. ´Zo snel mogelijk´ met nadruk, want waarvoor we eigenlijk twee dagen in hadden gepland, lukte ons in een dag. Hoe? Met de nachtbus van Cajamarca naar Chiclayo, vervolgens met de bus naar Piura. Daar aangekomen konden we met de ´Micro´ (kleine bus) naar Sullana, waar we met de mototaxi naar de ´Collectivo´ (gezamenlijke taxi) werden gebracht. Deze collectivo bracht ons tot de grensovergang in La Tina waar we verder naar Ecuador zijn gelopen. In de laadbak van de pick-up maakten we onze intrede in Ecuador, naar het plaatsje Macara. Hier hebben we als laatste transportmiddel maar weer de bus gepakt; naar Loja, waar we de nacht hebben doorgebracht. Een fikse en avontuurlijke manier om de grens over te gaan, maar bovenal een heel mooie route door de prachtige noordelijke natuur van Peru.
In Loja hebben we de volgende dag alweer de bus gepakt naar Cuenca. In dit stadje hebben we voor het eerst echt kennis met het Ecuadoraanse leven. Wat ons voornamelijk opvalt, is de rust! Op straat wordt bijna niet getoeterd en in het weekend zijn de straten uitgestorven. Winkels en restaurants sluiten zelfs op zaterdagavond en zondag. Even afwachten of dit voor heel Ecuador geldt natuurlijk (water en brood op zondag...?).
In Cuenca hebben we vandaag ´marktdag´ gehad. De dorpjes in de omgeving hebben op zondagen kleurrijke marktjes. Mensen komen met bussen uit de bergen (met de te verkopen goederen -inclusief vee- op het dak) om hun waar op de centrale markt te verkopen. De veemarkt in Gualaceo was een stukje handel die we nog niet eerder waren tegengekomen.
Nog een dagje Cuenca, waarna we richting Baños zullen vertrekken. We zijn benieuwd naar de Ecuadoraanse jungle aldaar.
Alweer Cuenca?? Inderdaad, maar na een klein en gevarieerd rondje richting het noordoosten. Baños was een klein gezellig stadje aan de voet van een actieve vulkaan. Prachtig gezicht, die rookpluimen uit de hoge, open krater. In het stadje wordt de dreigende uitbarsting serieus genomen: borden en pijlen wijzen je de weg naar een veilige oorden en plastic tape op de ramen moet de huizen enigszins beschermen bij een uitbarsting. Hoewel de kans op een uitbarsting nog steeds reëel is, zijn de bewoners van het dorpje na evacuatie (vorig jaar) toch weer teruggekeerd.
De omgeving van Baños Tip heeft ook genoeg te bieden. Naast de vulkaan, die torenhoog boven alle bergen uitsteekt, is de ´Rio Pastaza Canyon´ een tweede hoofdattractie. In deze canyon komen veel bergbeken uit, door letterlijk in de canyon te vallen. Met een mountainbike hebben we de route gereden die langs deze watervallen leidt. Hangbruggen, kabelbanen of gewoon een stuk begaanbaar pad door semi-jungle leidde naar de gigantische vallen. Vooral de waterval ´Pailon del Diablo´ was een enorm watergeweld.
De route van Baños naar Tena Tip leidde van hooggebergte naar jungle. Onderweg was de overgang heel duidelijk te zien. Tena ligt temidden van de jungle en was precies zoals we hadden gehoopt. Hier zouden we vast en zeker een mooie tour naar de jungle kunnen maken!! Maar eerst waren de befaamde grotten aan de beurt. De grotten van ´Jumandi´ zijn wellicht de bekendste van een hele reeks. Of het de mooiste zijn, weten we niet, maar we hebben enorm genoten. Tijdens de tocht door de grotten bleven we niet geheel droog, sterker nog: er moest regelmatig een duik worden genomen in het ijskoude water om naar de andere kant van de grot te komen. Met als klap op de vuurpijl een steile klim naar de uitgang, waar we tot onze verrassing midden in de jungle uitkwamen. Over tegenstellingen gesproken....
De dag erna waren we er helemaal klaar voor: onze tweedaagse jungle-expeditie. Stoer? Nee, eigenlijk helemaal niet.... we zijn twee dagen lang in de watten gelegd in Shangrila (vertaling: klein paradijs). Onze cabana (kleine houten hut) reikte hoog op een klif boven de rivier uit. Met als resultaat een -letterlijk- paradijselijk uitzicht. De gidsen en de koks hebben voor de rest gezorgd: twee fikse wandelingen door de jungle (waarin we echt de wonderen der aarde hebben kunnen ontdekken), een wilde tocht over de rivier, een middagje zwemmen en luieren aan en in het aangename rivierwater en voor de rest... heerlijke maaltijden. Echt verwennerij!!
Nu zijn we na een weekje wederom in Cuenca. We hoopten na een spannende treinrit hier aan te komen, maar helaas liet de Ecuadoraanse NS het afweten. Dus toch maar de bus genomen... Morgen zullen we het Nationaal Park ´Cajas´ gaan bezoeken, die vooral bekend staat om zijn honderden meren en witte bossen.
Aangekomen in de hoofdstad van Ecuador, Quito. Deze stad bevalt ons tot noch toe prima! Maar daarover straks meer; eerst verder waar we gebleven waren.
In Cuenca zijn we inderdaad naar het Nationaal Park `Cajas` Tip gegaan. We hebben inmiddels al aardig wat nationale parken bezocht, maar ook deze was opnieuw verrassend. In het park waren tussen de bergtoppen talloze meren te vinden die samen met de bossen een sprookjesachtig landschap vormden. De lange wandeling zorgde weer voor een onvergetelijke dag.
De volgende dag zijn we naar Isla Jambeli Tip vertrokken. Ook `bounty-eilanden` zijn in Ecuador te vinden, zo ontdekten wij. Twee heerlijke lange dagen bakken op het strand en zwemmen in de warme zee. Verder helemaal niets.... (Behalve ontsnappingspogingen aan zwermen muskieten). De Mangrove bossen op het eiland waren de enige bezienswaardigheid. Deze rust hadden we wel verdiend, toch?
Na Jambeli hadden we nog niet echt genoeg van het strand. Puerto Lopez, een vissersdorpje met strand, werd dus de volgende bestemming. De eigenlijke reden van ons bezoek aan dit kleine dorpje was de ligging in het Nationaal Park `Machalilla`. Dit keer droogwoud. Dat droogwoud zo groen en gevuld met kleurrijke bloemen kan zijn, hadden we niet verwacht. Het nationaal park werd begrensd door een prachtige kustlijn. Kliffen -die letterlijk de rotsen in de branding vormden- met daartussen witte stranden. Samen met honderden krabjes, schelpdiertjes, pelikanen en ander gevogelte deelden we de verlaten stranden...
Een ander gedeelte van het Nationaal Park is Isla de la Plata Tip. Dit eiland is het domein van tal van vogels in allerlei soorten en maten. Vooral de `blue footed boobies` maakten veel indruk. Het verder onbewoonde eiland maakt het echt dat je op bezoek bent in hun wereld, waar je door hen wordt verwelkomd. Ze wijken niet voor wandelaars en lijken te genieten van poseren voor de foto, close up! De haaien, waarvan het profiel door het heldere wateroppervlak zichtbaar was, kwamen gelukkig niet poseren tijdens het snorkelen...
In Puerto Lopez zijn we nog even gebleven. Niet alleen omdat we zo genoten van het zonnetje en het mooie strand, maar ook omdat de bussen niet reden vanwege een blokkade. Uiteindelijk toch aangekomen in Quito. We keken er niet echt naar uit om vanuit een rustig kustplaatsje weer in een metropool te komen, maar het is echt meegevallen. Een interessante stad die het ontdekken waard is. De komende dagen zullen we ons niet vervelen!
De eerste dagen in Quito hebben we twee goede doelen bezocht. De eerste, 'Chicos de la calle', plukte letterlijk straatkinderen van straat om ze onderdak, educatie en praktijklessen te geven. Heel mooi om die schoffies in de schoolbanken te zien. De tweede was een opvang voor kinderen waarvan beide ouders in het gevang zitten. De kinderen, die anders bij de ouders in de gevangenis zouden moeten leven, worden nu opgevoed door de 'moeders' van de organisatie in een ietwat uit de hand gelopen familie (40 kinderen). De kinderen worden met behulp van de organisaties uit de vicieuze cirkel van armoede en criminaliteit gehaald, waarin hun familie al jaren leeft.
De rest van de dagen hebben we heerlijk rondgeslenterd door de straten van Quito, markten bezocht en het oude centrum verkend. De laatste dag werd gevuld door een busrit naar Latacunga Tip. Langs deze weg zijn op een heldere dag negen van de tien hoogste toppen van Ecuador te zien, waaronder een aantal besneeuwde vulkanen. Onze score was: drie vulkanen en twee van de hoogste bergtoppen. Geen slechte score voor een dag in het regenseizoen!
Daarna zijn we naar Atacames Tip vertrokken voor een weekje strand en relaxen als afsluiting van onze reis. Heerlijk! De zee was wild, maar warm. Verder hadden we alles binnen handbereik: restaurants, cocktailbars, zwembad en niet te vergeten ons heerlijke appartement aan zee.
Nu zijn we weer in Quito voor de aller- allerlaatste dagen. Hier hopen we nog iets van de Pasen mee te maken. Op eerste Paasdag zullen we aankomen op Schiphol. Tot na de Pasen!
Inmiddels zijn we weer terug en alweer bijna hersteld van de jetlag en het klimaatverschil. Maar hoe zijn onze laatste dagen in Quito afgelopen? De laatste dagen hebben we nog wat inkopen gedaan om onze -inmiddels aardig versleten- garderobe weer aan te vullen. Zeer goedkoop daar allemaal! De een-na-laatste dag zijn we naar een uniek plekje op deze aardbol geweest: de 'evenaar'. Althans, het punt waarop de evenaar is berekend. Een groot monument en een lijn die de evenaar moet voorstellen sierden dit punt. Aangezien het goede vrijdag was, werd een mooie show met rituele dans opgevoerd. Leuk dagje!
Die avond zijn we heerlijk uit eten gegaan, om onze reis goed af te sluiten. Na ons heerlijke driegangen-diner keerden wij terug naar het hostel, waar tot onze schrik iemand in onze kamer had rondgesnuffeld. Zijn we op de laatste avond alsnog van onze camera beroofd! De volgende ochtend -voor vertrek naar het vliegtuig- dus opnieuw op het politiebureau om aangifte te doen...
De reis terug naar huis is vlot verlopen. Precies om 18.45uur landden wij op Schiphol om daar van een welkome ontvangst te mogen genieten. Tot slot willen wij iedereen bedanken voor de belangstelling voor onze site tijdens onze reis en voor de gezellige mailtjes! De site blijft voorlopig nog op het net en zal verder worden uitgebreid. Graag zien we jullie dus nog terug op www.zuidamerika.net. Tot dan!